W tej świętokrzyskiej wiosce znajdziecie zamek królowej Bony. Dziś to niestety ruina

Spis treści

1. Świętokrzyskie. Wioska w której znajdziecie zamek królowej
2. Mokrsko Górne. Zamek królowej Bony
3. Ruiny zamku w Mokrsku Górnym. Zdjęcia
4. Historia. Okres królowej Bony w Mokrsku Górnym
5. Jak dojechać do Mokrska Górnego?
6. Zamek królowej Bony

Świętokrzyskie. Wioska w której znajdziecie zamek królowej

Mokrsko Górne bo nim mowa, to wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Sobków.

W XV w. wraz z sąsiednim Mokrskiem Dolnym wieś była własnością kanonika krakowskiego Dziewisza. W XVI w. wojewoda krakowski Piotr Kmita wzniósł tu lub przebudował dawniejszy zamek w stylu gotyckim z elementami renesansowymi.

Mokrsko Górne. Zamek królowej Bony

Ruiny późnogotyckiego zamku wzniesionego w latach 1519–1526 przez marszałka wielkiego koronnego Piotra Kmitę. Zamek Mokrsko był rozbudowywany pod koniec XVI i w XVII wieku. W XVIII w. popadł w ruinę. Zbudowany był na planie zbliżonym do prostokąta. W jego zachodniej części znajdował się budynek mieszkalny o czterech kondygnacjach oraz 300 m² powierzchni. Na najwyższej kondygnacji znajdowały się prawdopodobnie sale reprezentacyjne. W południowej części zamku ulokowana była wieża bramna. Dziedziniec otoczony był murem obronnym z gankiem straży ze strzelnicami i miał powierzchnię ok. 750 m². Zamek otoczony był fosą.

W 1531 Mok­rsko wraz z zam­kiem i trze­ma o­ko­licz­ny­mi wsia­mi na­by­ła kró­lo­wa Bo­na. Dziś zamek to niestety ruina. 

Ruiny zamku w Mokrsku Górnym. Zdjęcia

Historia. Okres królowej Bony w Mokrsku Górnym

Okres kró­lew­skich rzą­dów Bo­ny w Mok­rsku trwał krót­ko, po­nie­waż już w 1540 ro­ku księ­gi pod­ko­mor­skie ja­ko ko­lej­nych właś­ci­cie­li wy­mie­nia­ją San­cyg­niow­skich. Za­mek, póź­niej za­miesz­ki­wa­ny przez: Gie­buł­tow­skich, Chełm­skich, Ksiąs­kich, Dem­biń­skich i Sto­iń­skich, prze­szedł jesz­cze dwie po­waż­ne mo­der­ni­za­cje: na prze­ło­mie XVI i XVII wie­ku roz­bu­do­wa­no go o no­we skrzyd­ło, a kil­ka­dzie­siąt lat póź­niej pod­wyż­szo­no mu­ry ob­ron­ne, choć po­mi­mo pro­wa­dzo­nych in­wes­ty­cji był on już wte­dy moc­no znisz­czo­ny. Bu­do­wla przes­ta­ła peł­nić fun­kcje za­miesz­ka­nej re­zy­den­cji na prze­ło­mie XVIII i XIX stu­le­cia, a gdy w la­tach 1844-1846 Ka­zi­mierz Stron­czyń­ski pod­jął się jej in­wen­ta­ry­za­cji, by­ła już ru­i­ną. Stan ten po­głę­biał się i roz­bie­ra­na przez o­ko­licz­nych chło­pów daw­na sie­dzi­ba szlach­ty ma­ło­pol­skiej o­siąg­nę­ła z cza­sem ża­łos­ną for­mę, któ­rej is­tnie­nie do­ku­men­tu­ją pre­zen­to­wa­ne tu­taj fo­to­gra­fie.

Jak dojechać do Mokrska Górnego?

Mok­rsko Gór­ne to nie­du­ża wieś po­ło­żo­na kil­ka ki­lo­met­rów na wschód od pro­wa­dzą­cej z Kra­ko­wa do Kielc dro­gi E77, oko­ło 17 ki­lo­met­rów na po­łud­nie od Chę­cin. Wi­docz­na z dal­szej od­le­głoś­ci ru­i­na zam­ku stoi na łą­ce, kil­ka­set met­rów za za­bu­do­wa­nia­mi. Pro­wa­dzi do niej grun­to­wa dro­ga i da­lej od­cho­dzą­ca od dro­gi wąs­ka ścież­ka. Dziś to teren prywatny i ruiny zamku można jedynie podziwiać zza ogrodzenia.

Zamek królowej Bony

Zamek usytuowany został na otoczonej fosą kępie, pośród podmokłych terenów zachodniego brzegu rzeki Nidy i jej dopływów. W pobliżu musiały się także znajdować rozległe zadrzewione obszary, bowiem kronikarz Jan Długosz opisał zamek jako położony pośród lasów. Do podzamcza prowadzić miała od południa grobla o długości około stu metrów, umieszczona pośród podmokłych łąk doliny Nidy.

źródła: Wikipedia, www.zamkipolskie, Architektura średniowieczna i starożytności